[...] była to fantazja na temat koloru białego. Niesiono transparenty bez napisów, malowano książki od historii na biało, biały twarożek podniesiono do rangi symbolu narodowego.

Ważną rolę semantyczną pełniło „rzucanie grochem o ścianę”. Jak wiadomo, w kulturze polskiej, „rzucanie grochem o ścianę” jest odpowiednikiem „walenia głową w mur” lub równoznacznym z „syzyfowymi pracami”. Wychodząc z założenia, że rzeczywistość jest chora i wymaga opieki lekarza, przystąpiono do bandażowania kiosku z gazetami i przechodniów. Milicjantom rozdawano tabletki na ból głowy i środki przeczyszczające.

Łódź, 15 lutego

Najpierw pojawił się okrągły stół, później my, elegancko ubrani, w garniturach... Witamy się kurtuazyjnie i zasiadamy przy okrągłym stole; ktoś ciosem karate rozbija jajko i dokonuje historycznego podziału na białko i żółtko. Rozpoczyna się bicie piany przy okrągłym stole. Przy dźwiękach pracujących trzepaczek realizuje się pierwszy polityczny kogel-mogel. „Nie ma wolności bez jajek!” — ktoś krzyczy.

Łódź, 24 lutego

[...] rozłożyliśmy olbrzymią plandekę, na której liternictwem „Solidarności” napisaliśmy „Bieda”. Nagle ze wszystkich stron, zaczęli ściągać aktywiści... Przy dźwiękach kiszek grających marsza rozpoczęliśmy klepanie „biedy”. Zakończyło się ono oblężeniem Urzędu Miejskiego.

Łódź, 21 kwietnia

Zakpiliśmy sobie z „Solidarności”. Paru smętnych działaczy siedzących w siedzibie było lekko przerażonych naszym atakiem. Odetchnęli z ulgą, gdy oświadczyliśmy im, że internujemy ich na minutę. Była to bardzo anarchistyczna impreza. „Wyścig Zbrojeń” rozciągał się na trasie kilku kilometrów... Nie przejmując się bardzo sygnalizacją świetlną, dzielnie maszerowano środkiem ulicy.

Łódź, 10 maja